Meğer – Tahsîn-i KELÂM

Meğer – Tahsîn-i KELÂM

Neden gülüyor diyordum Yüzüm sebepsiz yere. Gamlar kaçışıyor can vere vere! Yağız tebessümler koşturuyor, Sırtında turfanda sırlarla, İhtiyaç duymaksızın eyere. Nedir diyordum hayretimi irken, Neden bu tatlı telaş? Sebebi senmişsin. Yüz göz olmaya başladı şen...