Meğer – Tahsîn-i KELÂM

Meğer – Tahsîn-i KELÂM

Neden gülüyor diyordum Yüzüm sebepsiz yere. Gamlar kaçışıyor can vere vere! Yağız tebessümler koşturuyor, Sırtında turfanda sırlarla, İhtiyaç duymaksızın eyere. Nedir diyordum hayretimi irken, Neden bu tatlı telaş? Sebebi senmişsin. Yüz göz olmaya başladı şen...
Sessiz Defter – Ömer DİLBAZ

Sessiz Defter – Ömer DİLBAZ

Sabah, gri bir tül gibi şehrin üstüne çökmüştü. Gökyüzü ne ağlıyordu ne de gülüyordu. İstanbul, kendi içine kapanmış gibiydi. Boğazdan esen rüzgâr, köprü ayaklarına çarpıp geri dönüyor, betonun diliyle konuşuyordu. Köprünün tam altındaydı yeri. Yusuf oradaydı. Eski...