-ağlamadan önce-
Dünya gurbetinin de gurbetindeyim
Aminleri topluyorum acılardan
Akşama az var, sabaha daha çok
Niyetime tutunuyorum… Halsizim…
Her nakarat yoruyor kalbimi
Ezberimde kalacak diye bu güzel seher!
Çok korkuyorum…
Öyle kaybolmuşum ki
Hiçbir yalnız yerimi tarif edemez
Canı burnunda bütün yolların
-Usansa da yolculuğumdan-
Kimselere diyemez
Yüreğimde saklanıyor usul adımlar.
Damla damla çekiliyor tesbihim
Bana değil ruhuma musallat şu gazel
Yemin etsem inanmazlar duyduğuma…
Kalemin değdiğini bir kâğıda
Ve ilk sözün
Yâr diye düştüğünü…
Kime söyleyim ben şimdi…
-ağlarken-
……………..
N’olur
N’olur bul beni
……………….
-ağladıktan sonra-
Yağmur teselli ediyor denizleri
Dinlediği dertleri unutuyor
Bak, denizler yine mavi…
Ben bozmadım sessizliğimi
Yürümesin istedim dağlar yerinden,
Kopmasın dalgalar şu enginlerden.
Derdim beni daha çok seviyor.
Gözlerimden yaş yürüsün göklere,
Yağmurlar çekilmesin hiç denizlerden.
İyi ki şiirler var. Şairler ve şair yürekli insanlar yaşadıkça dünyadan ümidimizi kesmeyeceğiz. Bu güzel şiir için çok teşekkür ederim.