Hep bir yanım eksikti benim
Uçurum misali sessiz
Yüreğim çıplak, gözlerim ıslak
Hissizdi tenim
Dudaklarım çatlak, sözlerim kum misali
dökülüverirdi
Asumanı rengin karanlığı delerken
Yerde toprak kapkara kesilirdi
Hep bir yanım eksikti benim
Uçurum misali sessiz
Kalbimin yamaçlarından
Sıyrılıyorken ömrüm
Ak güllerime kan düşmüştü bugün
Vuslatın demine
Ses verirken hicranı ömrüm
Sanki yokluğundan ürküyordum
Hep bir yanım eksikti benim
Uçurum misali sessiz
Feryadım tırnaklarımı söküyor
Ellerim tozlu kapıların tokmağında
Ölümü kokluyordu
Bir nefeslik ömrümü
Karanlıklara gömüyordu
Hep bir yanım eksikti benim
Uçurum misali sessiz
Ahh…
Yalın ayaklarım
Eşikler üstünde zincirli
Girdabı yaşayan aklım
Divane rüzgârlarda savrulurken
Küle bulanmış saçlarım
Asırları yıkıyordu
Hayallerimde kaybolan
Seraplarına sarılıyordum
Hep bir yanım eksikti benim
Uçurum misali sessiz