Sana en çok hürriyet yakışıyor

Rüzgârla dans eden saçlarına,

Gonca gonca kızaran yanaklarına…

Demir kapıların ardında bile

Güneş gibi doğan bakışlarına.

Deniz görmemiş gözlerin

Aydınlatır geceyi.

Küçücük ellerinde büyür gelecek,

Yeşertirsin ümidi.

Karanlığı ezberlemiş duvarlar

Utançla durur, değince masum yüreğine.

Donar zaman,

Süzülen bir gözyaşında.

Beton bir avlu değil;

Uçsuz bucaksız kırlar,

Tellerle bölünmemiş,

Yıldızların ev sahibi ufuklar…

Sarmakta kanayan özgürlüğümüzü tutsaklıklar.

Dünyada kim varsa mahpus,

Yazmak ve düşünmek gibi

Büyük suçlara karışmış,

Serabının adıdır: Hürriyet.

Elzemdir, nefestir;

Sahrada olmuş bir vaha,

Dağların ardında saklanan Zümrüdüanka.

“Yaşadım.” diyebilmektir.

Geçmişle geleceği

Sersen yan yana,

En çok hürriyet yakışır yaşama

Lakin en çok sen yakışmaktasın ona.