Ayaklarına kara sular inmiş
Üst üste kapaklanan
Yorgun umut dalgalarına
Şevk biriktiriyorum içimin sahillerinde,
Tasarlarken salınıp gelişini.
Göklerine, ufuklarına,
Duvarlarına, sokaklarına,
Her yanına hevesten sicimlerle
Acar ilmekler atarak.
Müstakbel mutluluk mu okşayan
Ara ara kırık hayallerimin tenini?
Alıyor bazen alabildiğine
Her gözyaşımın ardına gizlediğim
Fırlama gülüşler demini…
Bürünüyor mırıldanışlarım
Pejmürde neşenin erdemini,
Bazen de asi kılıklı saflığım
Tan yeri yatırıyor sokak taşlarına
Unuturcasına her şeyin yordamını.
Yürüyorum şimdi ben
Sağlı sollu aralarından…
Buram buram ıhlamur ağaçları,
Kucaklarına biriktirdikleri
Canı tez yağmur tanelerini
Dökerken başımdan aşağı.
Bekliyorum heyecanla,
Kulağındaki eliyle vakit
Can çeperimi tıklarken.
Sözlerimden, şiirlerimden önce
Birikmiş yutkunmalarımın
Zincirlediği her şeyi…
Göz buğularımla kırılan
İclal bakışlar eşliğinde!
Bir türlü ısınamadığım
Şu azmine zemheri düşmüş
Ateşin ardına döktüğü
Dertleştiğim kül grisi ile…
Açıp açıp sayfalarına yaslandığım
Kitabın arasında itinaya esir
Bordosuyla gül kurusu
Anlatsın diye sana…
Her dizede, umutların arka plandaki kırılganlığının izlerini bulmak mümkün. Tebrikler.
Çok teşekkür ederim hocam, sizin de emeklerinize sağlık, hazırladığınız görseller şiire renk kattı.
Tahsin bey bu güzel şiirleri bizlerin istifadesine sunduğunuz için çok teşekkür ediyorum.
Çok teşekkür ederim Adem hocam, sizinle aynı edebiyat ailesinde olmak bahtiyarlık…