rengin her hâlini aldım 

duygunun kült şizofrenisi bende 

ıslığın çocukları korurken bataklığı 

balıklardan ıslanmayı

kuşların yüzdüğünü  öğrendim

kabz yağmurlarıyla beslenen çocukluğumuz 

genç olup çoğalırken 

flütümün üçüncü bölgesinden yuvarlak nefesim

daralarak geçer; kömür sesli  mavi ıslık

isle beni 

esmer tenli gecene  işle

yumuşacıksın, sıcacık

ellerime üşümek yakışır  

rüzgârın sertliğinde kuruyan yanaklarımız 

var ya  yine de biz çok güzeliz 

çok da iyi güleriz

öyle ya da böyle 

önce ya da sonra 

sen yine beni gecene isle 

üçgen kırmızı çatın

tüten sevimli lekelerle

tuttuğum mavi sesli sakızdı

ağzında dünyanın 

sürsün kesintisiz