tarafından İbrahim Türkhan | Ara 1, 2021 | Çeviri, Edebiyat, Şiir
Çeviri: İbrahim TÜRKHAN Hafif rüzgârda hışırtı çıkarır bir yaprak, Göğe kanat açan kavağın en ucunda. Yüksekteyim derken nefesi geç güzde kesilir; Düşünce yere, kalır toprağın avucunda. Zirveler sonsuz maviliğe ulaşır direkt, Bulutu gömlek...
