Seyyah değilim ben

Toz duman, fırtına hep yollarım.

Bir kırık pusulam var;

Senden kalan hatıra.

Nereye gidersem gideyim

Mazi çıkmazındayım.

Bir evim vardı bir zamanlar,

Balkonuna sardunyalar astığım.

Sen seversin diye bütün bahar

Baktığım.

Şimdi her mevsim kış;

O zakkum gülüşlere takılmış uçurtmalarım.

O zamanlar ben ki

Gözlerim kapalı da görebilirdim seni.

Ses vermesen de duyabilirdim.

Hiç demir atmayacağını bilsem de limana,

O gemiyi bekleyebilirdim.

Bir zamanlar bir evim vardı,

Bir ülkede, hiç ayak basmadığım.

Bir zamanlar… Bir zamanlar…

Derbeder değil, ben de seyyahtım.