Biliyordum, 

Yine zamanın geçeceğini.

Ne engel olabilirdim akrebe

Ne alıkoyabilirdim yelkovanı yol almaktan.

Oysa kararlıydım artık kışta kalmakta,

İnanmıştım zemheride yandığıma.

Parmaklarım uyuşurken

Yavaşlardı kalp atışlarım…

Meftundum kara, fırtınaya, 

Razıydım beyaza, 

Ayazda tüm renkleri unutmaya. 

Cemre düştü havaya, suya, toprağa,

Fırçalar değdi renk renk

Issız dallara, gülerek

Filizler başını kaldırdı yerden

Vuruldu kumrular mevsime birden.

Bir tebessüm yeşerdi,

Esti yine ılık bir bahar.

Dans etti yapraklar,

Sahralaştı göz bebekleri, 

Derken nefes oldu yarınlar.