Pencereme mehtap düştü gökyüzünden dün gece

Yüzünde zarifçe gülüş, pusarık bir letafet…

Masal perisi mi desem yahut ferişte afet?

Tebdili şaştı ufkumun gürpedek görününce.

.

Uğramaz olmuştu hayli müddet ıssız semtime

Öyle ya kim bilir, kaç çift gözün ünlü gözdesi?

Güzelliğinden belki dillere destan cilvesi…

Diyemem: “Defterden sildin beni!” kendi kendime.

.

Şimdi gecemde ne ayladan ne de pustan bir iz!

Kaldı hislerim öksüz, düşlerim belli belirsiz.

Katlanır mı buna bilmem yalnızlığın ivmesi?

.

Geldi geçti yine penceremin puslu güzeli

Ne gelir elden? Söyleyin, siz yıldızlar kümesi!

Bir bir saymaktan geriye otuz günlük emeli.