Ожидая день грядущий,

Пробудившись до рассвета,

Видел я Луны плывущий

Серп серебряного цвета.

Месяц важно суетился,

Звёзды в небе собирая

К горизонту устремился,

В предрассветной дымке тая.

На востоке посветлела

Необъятность небосвода,

И сильнее заалела

От пришедшего восхода.

Солнце землю озарило,

Поднимаясь понемногу.

Снова радость подарило,

Я живу, и слава Богу.

ŞAFAĞI KARŞILARKEN

Ruslan PİVOVAROV*

Çeviri: İbrahim TÜRKHAN

Yeni günün sevinciyle,

Karşılıyor yine şafak.

Aydan yayılan parıltı,

Sanki gümüş renkli orak.

Telaş içindedir gece,

Toparlanıyor yıldızlar. 

Ufka veda eylemekte,

Mecalsiz kızıl ışıklar. 

Ağarır vakit geçtikçe,

Gökyüzü enginden engin.

Uyanıyor koşar adım,

Şafak daha da belirgin.

Güneş dünyaya gülümser,

Usul usul yükselerek.

Bahşedilen bu sevinci,

Yaşarım hep şükrederek.

Ruslan Anatolyeviç PİVOVAROV*

Ruslan Pivovarov, 1972 yılında Ukrayna’da doğmuş olup Rus asıllıdır. Belarus’ta yaşamakta olup şair, yazar ve aynı zamanda yayıncıdır. Pivovarov, şiir ve edebiyatla ilgili birçok edebiyat derneği ile topluluğun kuruculuğunu, edebiyat faaliyetlerinin organizatörlüğünü yapmıştır. Günümüzde de bu alanda faaliyetlere aktif olarak devam etmektedir. Yayımlanmış 5 şiir kitabı, uluslararası edebiyat yarışmalarından ödülleri bulunmaktadır. Şiirleri birçok dile çevrilmiş, almanak ve şiir kitaplarında yer almıştır.