Kiminde kopukluk başlar zırnıkla,
Kiminde önemsiz bir ısırıkla.
İblis eylem süsler, övgüler düzer;
Derinden, kadife, şuh hazırlıkla.
Kökü yer tutmamış, rûzigâr serde;
Nefsi dizginsiz at, terbiye-gerde.
Ne saf durur ne asaf durduğu yerde,
Uslanmaz, usanmaz aşırılıkla.
Hesap yok, hazer yok, nisyanda divan;
Pir çağında lakin haşarı civan.
Azıksız, katıksız, cahil bahçıvan;
Oynar sapı kırık bağda tırmıkla.
Kimlik kirli meta, ticaret kesat;
İçteki ses ile ikrarda tezat.
Ar, dil toprağında hep çürük hasat,
Övün fidan diye üç beş sırıkla.
Gökler kar çilemez, dağlara dargın;
Gözesi el çekmiş kurumuş arkın.
Sarkın… Şita anlar alnıma sarkın!
Canımın teninde binbir sıyrıkla.
Hoş neva o sükût, makamı namsız;
Bir zarif sazende, neysiz kemansız.
Tutar kalp elinden hicran zamansız,
Gider, kaç onmamış dilsiz kırıkla.