Kiminde kopukluk başlar zırnıkla,

Kiminde önemsiz bir ısırıkla.

İblis eylem süsler, övgüler düzer;

Derinden, kadife, şuh hazırlıkla.

Kökü yer tutmamış, rûzigâr serde;

Nefsi dizginsiz at, terbiye-gerde.

Ne saf durur ne asaf durduğu yerde,

Uslanmaz, usanmaz aşırılıkla.

Hesap yok, hazer yok, nisyanda divan;

Pir çağında lakin haşarı civan.

Azıksız, katıksız, cahil bahçıvan;

Oynar sapı kırık bağda tırmıkla.

Kimlik kirli meta, ticaret kesat;

İçteki ses ile ikrarda tezat.

Ar, dil toprağında hep çürük hasat,

Övün fidan diye üç beş sırıkla.

Gökler kar çilemez, dağlara dargın;

Gözesi el çekmiş kurumuş arkın.

Sarkın… Şita anlar alnıma sarkın!

Canımın teninde binbir sıyrıkla.

Hoş neva o sükût, makamı namsız;

Bir zarif sazende, neysiz kemansız.

Tutar kalp elinden hicran zamansız,

Gider, kaç onmamış dilsiz kırıkla.