Tebessümüne parentez açarken gamzelerin

Meteforlar dağılır, düşer heybelerimden,

İmgeler bit pazarına çıkar dizelerimden.

Ama olsun, yeter ki sen hep öyle gül!

Ben nasılsa söylerim yine

Mısra-ı bercesteleri, gülüşlerinden.

Devrik cümlelerin faili kirpiklerin,

Kelimeler kırpar s/öz mahallerinden,

Özneleri söküp atar betimlerimden.

Ama olsun, sen hep öyle süz!

Ben nasılsa sezerim yine

Sehl-i mümtenileri, o güzel gözlerinden.

Bilemezsin neler yazdırır kalem kaşların?

Çatlatır, kırar da teşbihleri orta yerinden;

Mürekkebim akar şiirparelerimden.

Ama olsun, yeter ki sen hep öyle sür!

Ben nasılsa çekerim yine

Alırım siyahı, sürmelerinden.

Aşk romanlarının derkenarı kâküllerin,

Ne beyitler ördürür de zülüflerinden,

Tel tel olur dökülür hecelerimden.

Ama olsun, yeter ki sen hep öyle sal!

Ben nasılsa toplarım yine

Veciz sırmaları, dağınık saçlarından.

Meğer iyi bir şair olmakmış sevmelerim,

Dersini alır da o tertemiz niyetlerinden,

Kalemim utanır eski nazımlarımdan.

Ama olsun, yeter ki sen hep öyle bak!

Ben nasılsa yazarım yine

Sevda şiirleri, o masum bakışlarından.