(06.02.2023- cü il tarihinde Türkiyede baş vermiş deprem kurbanlarına…)

Haberi ağırdı, hazmi çetindi,

Kederi kendimin, Türk milletimdi.

Sabrıma ne deyim, ne deyim şimdi?

Bu gece bir hazin şeir ağladım.

Hava şahtalıdı, zaman sitemli,

Sokaklar, binalar min bir elemli.

Bulutlar höngürür gözleri nemli,

Bu gece bir hazin şeir ağladım.

Kahraman Maraştek, Osmaniyemtek,

Diyarbakır, Kilis, Şanlı Urfamtek,

Elazığ, Adıyaman, Malatyamtek,

Bu gece bir hazin şeir ağladım.

Seyr ettim Hatayın gamlı seherin,

Uddum Adana`nın küsseyi-kahrin,

Dağılıb, mahv olmuş neçe şehirin,

Acı kaderine şeir ağladım.

Uçkunlar altında cesetler para,

Gören bulunar mı derdine çara?

Dört fidan öyrenci, gül balalara,

Bu gece bir hazin şeir ağladım.

Daha umutlarım gelmez ki cana,

Düşdüm garib elde çiskin, dumana,

Samir`e, Şahin`e, Gündüz, Hümam`a,

Bu gece bir hazin şeir ağladım.

Yürekler göyneden müthiş anlar`a,

Soğukda don vuran körpe canlara,

Doğmasını gezen kalbi kanlara,

Bu gece bir hazin şeir ağladım.

Kaleme yalvardım, evraka dedim,

Ruhumu doğrayan hançara dedim.

Yakına, uzağa, ırağa dedim.

Bu gece bir hazin şeir ağladım.

Bu gece bir hazin şeir ağladım.